YEAR_  2017

LOCATION_ Pristina

AREA_  120m2

Ο χώρος καταλαμβάνει τον υπερυψωμένο ισόγειο και υπόγειο χώρο μιας οικοδομής συνολικά δύο ορόφων, η οποία βρίσκεται σε εσωτερικό πεζόδρομο της περιοχής όπου βρίσκονται συγκεντρωμένοι διάφοροι χώροι εστίασης στο κέντρο της Πρίστινα. Επιθυμία των ιδιοκτητών είναι η δημιουργία ενός σύγχρονου περιβάλλοντος με κυρίαρχο το χαρακτήρα του μπαρ και του καφέ, το οποίο ωστόσο θα λειτουργεί και ως εστιατόριο κυρίως κατά τις μεσημεριανές ώρες του lunch break.

Κεντρική ιδέα του σχεδιασμού ήταν η σύνθεση ενός χώρου ο οποίος θα μπορεί να εκπληρώσει πολλαπλά σενάρια φιλοξενίας κατά τη διάρκεια της ημερήσιας λειτουργίας του. Το έπιπλο του μπαρ και ένα βοηθητικό πάσο τοποθετούνται σε τεθλασμένη γραμμή στο βάθος του χώρου ακριβώς απέναντι από την είσοδο, ανάγοντάς το στο χαρακτηριστικό στοιχείο του μαγαζιού. Ο σχεδιασμός των εν λόγω επίπλων βασίστηκε στην ιδέα ενός πάγκου εργασίας στον οποίο προσαρτάται η μπάρα, προσεγγίζοντας την έννοια του κλασσικού μπαρ μέσα από σύγχρονη οπτική, διατηρώντας μολαταύτα την άμεση επικοινωνία μεταξύ του θαμώνα και του ανθρώπου πίσω από το μπαρ, κάτι που ήταν ζητούμενο από τον πελάτη. Η χρήση ξύλου σε απόχρωση καρυδιάς, σε συνδυασμό με το λευκό μάρμαρο και των μεταλλικών στοιχείων σε χρώμα έντονου κόκκινου, συνθέτουν μια ιδιαίτερη κατασκευή ανεπιτήδευτης κομψότητας.  

Η επιφάνεια του μαγαζιού πέρα του μπαρ διαμορφώνεται ως ένας ενιαίος χώρος συνάθροισης, δίνοντας τη δυνατότητα του καφέ και του φαγητού.  Ένας επιμήκης καναπές τύπου Chesterfield σε κόκκινο χρώμα, παρόμοιο με τα χρώματα του brand name του μαγαζιού, τοποθετείται στον τοίχο σε επαφή με την κολόνα ώστε να δίνει την εντύπωση ότι προϋπάρχει αυτής, ενοποιώντας τους δύο επιμέρους χώρους του ισογείου και δίνοντας μια σκηνογραφική αίσθηση στο χώρο.

 Στην προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο χώρο με διαχρονικό ύφος, διατηρήσαμε τις περιμετρικές τοιχοποιίες ακατέργαστες με εμφανή τη φθορά του χρόνου, ενώ εμφανές σκυρόδεμα και τούβλο συμπληρώνουν την παραπάνω ιδέα. Το δάπεδο επιστρώνεται με ξύλινες πλάκες σε διάταξη ψαροκόκαλου, ενώ στην οροφή δημιουργείται ένας κάναβος από πλαίσια, στοιχεία τα οποία εξομαλύνουν τη σκληρότητα του φθαρμένου, εισάγουν πιο κλασσικά στοιχεία και ισορροπούν ανάμεσα στο φιλικό-ζεστό και το σύγχρονο-ακατέργαστο. 

Αντίστοιχη πρακτική υιοθετείται και στο χώρο του υπογείου, ο οποίος είναι πιο ιδιωτικός και λειτουργεί κυρίως ως χώρος φαγητού. Για το λόγο αυτό, δημιουργείται ένα όγκος επενδεδυμένος με μαύρο μέταλλο που αποτελεί την εστία του χώρου και ο χώρος της κουζίνας